Natale in Crociera

Op een goede dag werd aan de gasten gevraagd allemaal aan het zonnedek te verschijnen. Er zouden filmopnamen worden gemaakt voor een film, na heel veel speurwerk vonden we pas lang na thuiskomst uit dat het om
Natale in Crociera ging. Een aflevering in de Italiaanse Top-Kerst-Film-Traditie....Editie 2007.
Voor het eerst vonden we ook uit dat Italiaanse films niet in Nederland worden gepromoot, en nu, twee jaar later, is het ons nog altijd niet gelukt hier in Nederland aan een cd te komen waar de film met ondertiteling op staat. Maar we hebben toch een aardig idee gekregen van de inhoud en zelfs een opname gevonden van de helicopter die de opname van ons op het zonnige dek maakte. Geniet mee!

Costa Serena

Van 29 juli 2007 tot en met 5 augustus 2007 varen we met de Costa Serena van Venetië naar Venetië. Een mooie dame! Laten we maar direct kennismaken met deze Italiaanse Schoonheid.

AIDA BLU

Canarische eilanden
24-12-2005 Santa Cruz de Tenerife, Tenerife, inscheping
25-12-2005 Funchal, Madeira 13.00

26-12-2005 Funchal, Madeira 17.00
27-12-2005 Santa Cruz de La Palma, La Palma 08.00 18.00
28-12-2005 Puerto del Rosario, Fuerteventura 08.00 20.00
29-12-2005 Arrecife, Lanzarote 00.00 00.00
30-12-2005 Las Palmas, Gran Canaria 08.00 20.00
31-12-2005 Santa Cruz de Tenerife, Tenerife, 01.00 ontscheping en dan blijven we nog een weekje op Tenerife, luieren in het warme zonnetje en dromen weg met herinneringen aan de cruise. Dromen over die anders schepen van AIDA. Dromen van een ballet op volle zee gedanst door cruiseschepen: "Het Zwanenballet van de AIDA-Cruiser's"!

Holiday Dream

Het jaar 2005 vervult een lang gekoesterde droom: Een bezoek aan Cuba. Een leuke bijkomstigheid is het, dat de vervuller van die droom de Holiday Dream heet. De reis begint en we vieren 1 mei in Havanna[La Habana] , gaat vervolgens naar Cozumel, dan Jamaica.

Op Jamaica brengen we een bezoek aan Rose Hall , het huis van de als 'Witte heks' betitelde Annie Palmer. Het allervriendelijkste meisje dat ons rondleidt zingt ten afscheid voor ons, bij het graf Annie Palmer, de ontroerende ballade , geschreven door Johnny Cash . Tranentrekkend.
Vervolgen gaan we naar de Grand Cayman eilanden en tot slot zwemmen met pijlstaartroggen bij Isla Paraiso om terug te komen in Havanna en te eindigen in Varadero. Wie gebruikt daar het woord Vakantiedroom ?

Sapphire

De zomer van 2004 (25 juli tot en met 4 augustus) brengt ons opnieuw naar de Middenlandse zee. We starten in Genua, gaan via Civitavechia naar -ja, daar is ie weer- Katakolon, bezoeken Zakynthos, doen Pireus aan, varen verder naar het Turkse Kusadasi, storten ons in het nachtleven van Mykonos, dromen weg op Kithyra, eten overheerlijk Italiaans ijs in Messina, missen bijna de boot in Marseille en arriveren ten slotte in Nice om daar na een wachttijd van ruim twaalf uur eindelijk in het vliegtuig naar huis te kunnen stappen. Een volle reis en veel moois gezien!


The Sapphire louis Line

Carnival Paradise

In 2003 is onze reis met de Carnival Paradise . De eerste 'echte' grote cruiser die we meemaken. Ook nog eens rookvrij! Daar komen we pas de dag vóór vertrek achter, maar tot onze vreugde zijn we net het jaar daarvoor met roken opgehouden.

Indruk maakt de enorme centrale hal. Nog nooit eerder hebben we zo'n spectakel gezien.

We beginnen de vakantie in Miami in een klein motelletje -The Monaco Ocean Beach Front Motel- op het strand van Sunny Isles, de Monaco , gelegen naast de Trump Towers aan Collins Avenue 17501. Grappig was het, dat toen we hoorden dat het hotel van onze eerste voorkeur was volgeboekt, we al lang blij waren dat onze tweede keus ook aan Collins Avenue lag. Gewoon goed! Verbaasd waren we pas toen we in de gaten kregen dat Collins Avenue vele en vele kilometers lang was en de Monaco dus in feite een paar dorpjes noordelijker was gelegen. Genieten bleef het! Miami mag van ons de moeder van alle badplaatsen worden genoemd. Wat ons opvalt ter plaatse; de voertaal is er Spaans gemengd met Russisch. Maar misschien zaten wij niet in de Amerikaans sprekende wijk! Maakt allemaal niet uit het is én blijft een vakantieoord bij uitstek! Winkels, het Art Deco gebied, het strand, er is niets dat 'R' mist!

We maken ook nog een dagtochtje naar Key West en bezoeken daar de villa van Ernest Hemmingway . In de verte kun je Cuba [bijna] zien liggen. Je krijgt enorme zin om met al die andere eilanden van Key West kennis te maken, het opnoemen van alle namen laten we over aan Koko die doet dat heel goed in een slechte immitatie van de 'Beach Boys'.
Dan gaan we aan boord in Miami en vervolgen de reis die ons brengt naar de Oost-Caribbean. Pleziervaren noemen ze dat.
Captain Vito Caruccio heet ons op 27 april 2003 van harte welkom op zijn schip. Hij 'set sail'naar Nassau op de Bahama's waar we op maandag de achtentwintigste aankomen en in het Piraten-Museum kennismaken met de allerberoemdste Piraten Aller Tijden waaraan er echter één ontbreekt: captain Jack Sparrow!

De volgende dag genieten we -zonder vrees voor Piraten van het varen en zetten op Koninginnedag 30 april 2003 voet aan wal in Casa del Campo op een paar uur reizen van de hoofdstad La Romana in de Dominicaanse Republiek. We kopen hier een Dominospel, omdat wij weten (maar wist u dat) dat dit overbekende spel daar zijn oorsprong vond. Het brengt ons later nog flink in de problemen. Bij de douane in Miami, op de terugweg naar Nederland, worden we stevig aan de tand gevoeld over doel en nut en bestemming van dit souvenier. Zweten! Dus bedenk je de volgende keer twee keer over het aanschaffen van dit aardigheidje. Dan zijn we op 1 mei in Charlotte Amalie op de St.Thomas eilanden. Prachtig feest. Met een soort Carnavals Optocht, praalwagens vol vrolijke mensen en overstelpend veel geluid, Een vrolijke feestdag. Na weer twee dagen op zee komen we terug in Miami en koersen richting Amsterdam. Einde reis.

Olympia Voyager

De 'Maya Ribbean' doen we van 26 april 2002 tot en met 12 mei 2002.
Eindelijk is het zover. We treden in de sporen van de Maya Indianen en beginnen met voet aan grond te zetten in Houston en daar aan boord te gaan van de Olympia Voyager . Een prachtig, als yacht gebouwd cruiseschip dat als een mes en met grote snelheid door de golven klieft. Waarvan hier een prachtig voorbeeld in een woeste zee !
De reis ontwikkelt zich als volgt:
Houston 27-4-2002
At sea 28-4-2002
Playa del Carmen 29-4-2002
We stappen van boord en blijven een week achter in Playa del Carmen. Als we het schip 's avonds vanuit ons hotel zien vertrekken voelen we ons net zo verlaten als drenkelingen op een onbewoond eiland. Iets wat Playa del Carmen nu bepaald níet is. Als het schip na een week weer aan de horizon verschijnt en wij wat later weer aan boord zijn, voelen we ons eindelijk geen alleen gelaten zielen meer!
Playa del Carmen 6-5-2002
Puerto Cortes Honduras 7-5-2002
Belize 8-5-2002
Merida Progresso 9-5-2002
At sea 10-5-2002
Houston 11-5-2002

Kapitein is Antonis Kritikos
[Juli 2005 I know many passengers who sailed on the Stella Solaris and the Olympia Voyager will be saddened by the reported death from a heart attack of the ebullient master, Antonis Kritikos, at the age of 55.
At the time of his death he was still in charge of the Explorer cruising in Russian waters.
Like myself, many former ROC cruisers will fondly remember his popular bridge tours and his fine singing when coaxed to do so.]

Tijdens de reis is er een Duitse filmploeg aan boord met bekende sterren zoals Axel Pape . Zij nemen een Televisiefilm op die als titel krijgt 'Mord an Bord' die enkele weken na onze thuiskomst ook op de Duitse TV wordt uitgezonden. Leuk om te weten hoe zulke opnamen tot stand zijn gekomen

De Olympia Voyager heet nu Grand Voyager en kwam tijdens een trip in de Middelandse zee in problemen, een ooggetuige verslag

MS Azur

In 2001 valt de keuze op de Azur van Festival Cruises welke laatste in 2004 zou ophouden te bestaan. De Azur zet in 2005 haar bestaan voort als Royal Iris .
En vaart nog steeds voor de Mano cruiselijn als luxe cruiseschip vanuit Israel.
Van 27 mei tot en met 2 juni 2001 zijn we aan boord. Reizigers uit de reis die begint op 9 juni 2001 geven een reisbeschrijving van de cruise die ons over de Middenlandse Zee naar Napels, Tunesie, Menorca,Barcelona en Marseille voert.

De Azur 

In the series on ‘The Rise & Fall of’ we are looking at Festival Cruises, whose collapse is the most recent, declaring bankruptcy in 2004. If you used to work for Festival Cruises or had been on a Festival Cruise please comment below, send us an email (Liam@Crociere.co.uk) or contact us onTwitter & Facebook.
In 1992 George Poulides founded Festival Cruises, it started services in 1994 with The Azur, which had been acquired from Chandris Cruises, This was followed by Bolero and with continued success the company added Flamenco to the fleet in 1998.
In 1999 the company added Mistral, its first new build, at a cost of $240 million. The ship was built at the same yard as the Normandie & Queen Mary 2, Chantiers de l’Atlantique in St.-Nazaire, France.
The ship was built as part of a strategy to locate the company in the middle of the cruise market, just above Royal Caribbean, but below Celebrity, with a distinctly European flavour, the company was not allowed to operate in the United States under the Festival name, 
as it was deemed to be too similar to Carnival, so the company traded as First European in America.
Following on from Mistral, two slightly larger improved sister ships were ordered for delivery 
in 2001 & 2002, to be known as European Stars and European Vision. 
These ships features more balcony cabins, but, like Mistral were never going to win a beauty contest!
This would give the company three large new ships, in the growing European market. 
Upon delivery the older ships in the fleet were chartered out, making sure the brand had a solid identity, two further options for Mistral class ships were passed on, later being picked up by MSC Cruises, becoming MSC Lirica and MSC Opera (We have toured MSC Opera here)In May 2000 P&O announced plans to acquire Festival Cruises for $600Million, who would join P&O Cruises, Princess Cruises, Swan Hellenic and Aida as a European brand. 
However two months later the merger plan was dropped, due to the low value of cruise shares at that time.
Also joining in 2002 was ‘the ship that sank the Andria Doria’ the former Stockholm, now named Caribe, this ship is regulary forgotten as operating for the Festival fleet, she sailed out of Havana. Now this ship operates for Classic International Cruises as Athena, and is one of the oldest operating cruise ships in the world. This could surely have only confused the Festival cruises product.
During 2003, an interesting concept was launched between Festival and Hilton, where there would be 25 ‘Hilton Suites’ on its new builds, these would feature butlers who had been trained by Hilton, and the suites would contain Hilton branded amenities. The idea being that the line could use a trusted brand to expand further into the America market.

In 2004, Festival Cruises ships were arrested, and the battle lines were drawn for a complex bankruptcy, drawn out over five months. During this time Royal Caribbean, who had lost out to Carnival for P&O Princess PLC, were linked to takeover the company. The ships were arrested as Alstom (owners of the shipyard) claimed Festival had broken its
contractual financial obligations.
The company made a series of announcements that operations would restart, but slowly, one by one its offices were closed and the ships auctioned off. The company even attempted to relaunch with just its new ships, Mistral, European Stars & European Vision. In July 2004 MSC acquired European Stars & European Vision, to join sister ships MSC Lirica and MSC Opera. European Stars is now MSC Sinfonia. European Vision now operating as MSC Armonia. Mistral was sold to a group of French investors, who have chartered her to Ibero cruceros now named Grand Mistral.
The company, like a lot of cruise industry failures, went too big too fast. If acquired by P&O it is likely the company would still be operating. Of most cruise lines which declare bankruptcy, I think this one has probably gotten the closest to success due to its modern ships, ironically it was paying for these modern ships that caused their collapse.
Did you used to work at Festival Cruises, do you have any memories of being on Festival?
Please get in touch; You can comment below, Use Facebook, Twitter or Email us.

If you liked this article you may like;
- The Rise & Fall of : Premier Cruise Line - The Rise & Fall of : Regency Cruises

Thanks,
Liam
- Liam@Crociere.co.uk
- Our Facebook- Our Twitter
Links
- Festivals Fuzzy Future – News article during bankruptcy
- Postcards of the Festival Fleet- Festival & Hilton News Article
- MSC Opera Visit
- P&O + Festival Merger cancellation

MS Seawind Crown

Het is 29 april 1999 als we voet aan boord ztten van de Seawind Crown voor een trip vanaf Isla Margarita vise versa langs de eilanden Aruba, Curaçáo, Barbados en St.Lucia. De terugkeer is op 17 mei 1999. De eerste kennismaking met de Caraibbean.
Van een reis eerder is er een reisverslag.
De historie van de Seawind Crown is een lang verhaal. Ze begint haar bestaan als Infante Dom Henrique en werd gebouwd in 1961 door Cockerill-Ougree, België
Ze eindigt als Barcelona op de schroothoop in Alang .

MS Flamenco

Na twee ritjes Amerikanis valt ons oog op de Flamenco van Festival Cruises. Na de vlucht met KLM naar Milaan nemen we op 30 april 1998 onze intrek in Hutnummer 332. We 'doen' de Middenlandse Zee. Aan boord in Savona; komen dan de eerste keer aan in Katakolon onbewust van het aantal keren dat daarop nog zal volgen; Santorini; Cyprus; Haifa; Antalya; Heraklion Kreta; Napels; Savona.
Het bezoek aan Betlehem en Jerusalem blijft onvergetelijk.



The Flamenco
Starting from the top of the ship, at Sun deck level, there is the Starlight Lounge, a disco with blue and black decoration, with extensive use of reflective ceilings and mirrored tables.
This is the ship's main night club and has an open stage aft, with a painted floor.
Forward is the Observatory, a large open deck, a sun deck for games and sunbathing, which also offers impressive scenery - trips such as Norwegian Fjords.
The ship has a reasonable amount of open deck space for her size. But she also showes age signs like rust, although the overall cleanliness is good.
All deck furniture and fitting are plastic made.
One deck below there is the Lido deck, with the Satelite Cafe' with its wicker forniture and ceramic floor, which opens into a large open deck in teak.
It also doubles as a buffet in the morning and at midnight, and passengers have an option of enjoying their meals outside, around the pool seated at round tables with brown umbrellas.
The adjacent pool facility remains unchanged from the Princess's time, with the pool in front of the funnel, and an exterior bar called Neptune Bar.
This deck is protected from the wind by plexiglass screens. The teak area was refurbished in the 1997 refitting, and provides a great space for outdoor activities.
There is more open deck space aft of the lounge deck, and a sports deck is in the poop of the Galaxy deck, but in both cases the floor is plastic.
The deck below is the Lounge deck where the main passenger space is the full beam Universe Lounge, which can seat 400 passengers and is the hub of the ship's social activities, with particular emphasis on evening entertainment.
In the morning, this space is used for drinks and aperitifs and has deep glass windows for sighseeing.
There is a bar with all-round seating aft and a stage with a dance floor forward with highly sophisticated lighting.
This room has three levels, with two tiered terraces running port and starboard.
The lower terrace is 0.60 meters above the dance floor and is composed of a series of stages, each seating up to 12 people.
There are only six pillars, and the overall views are always good. Carpeting and chairs are in brown tones, with reflecting ceiling, and the entertainment and night shows are nice for a small ship.
Running aft on the upper gallery level there are a variety of smaller public rooms, which were entirely refitted in 1997, and this become the best decorated spaces on board.
The casino, located aft port, is unusually big for a European ship. It is nicely decorated, with mahogamy laminated bulkhead and indirect lighting.
The piano bar is decorated in violet tones, with rounded seats and golden ceilings, and is the most intimate room on board.
The Junior Mariners Club, for teenagers, the fitness and health center, and the beauty salon are also located in this area.
The two sitting Galaxy Restaurant is on the Galaxy deck and can seat 404 persons. Aft of this space is the main galley.
It's a charming dining room with red carpet and new soft bulkhead cover, although the reflecting ceiling and the old fashion bulb lighting are sometimes irritating.
There are tables for eight passengers port and starboard, close to the round windows, and tables for four persons on the inner side of the restaurant.
The service is superb, with a big team of waiter although the tables are too close.
The food is good but the portions are a bit on the small side, but the passengers compensate for this by ordering seconds.
The price of wine is also very reasonable.
The air condititioning is not too high as in other ships, a very welcome news for her European guests. Furthermore it is a non smoking room.
The deck below is Premier deck which is where passengers embark.
The lobby, which includes the information desk, decorated in grey tones, and the purser office, leads aft to the Shopping Gallery, with duty free and gift shops.
This area was also rebuilt in 1997, and is also a common meeting place on board.
Today the theatre, located amidships over the Alpha and Beta decks, is not utilised for passenger use but only for meetings for the crew .
I found the public rooms of the Flamenco quite nice and well maintained.
There are four passenger lifts and three stairwells which enable the passenger to move around efficiently.
The 381 cabins are of compact size, with good drawer space and well equipped with mirror, TV and radio. 68% of the cabins are outside.
The sound insulation is good.
One can't hear normal conversation from one cabin to the next, but you certainly could hear loud sounds.
All the carpets, upholstery, curtains and bedspreads were renovated in 1997.
The bathrooms are small, but have a lot of shelf space.
The four suites are spacious, but lack verandas, a feature of the modern cruise ships.

Her First Season With Festival
After the refitting, Festival planned to operate the ship in the Caribbean in winter so she sailed from Savona, on her first voyage as Flamenco on 3 December 1997, for a 17-day transatlantic cruise to the island of Santo Domingo. There the Flamenco was chartered for four months by the Canadian tour operator Regent Holidays, which also chartered the ship and her fleet mate Bolero in the 1998-99 winter Caribbean season.
In the spring of 1998, the Flamenco was back in the Mediterranean directly operated by Festival.
In the summer, she opened a new market for her owner: the North European.
Voyages were heavily booked, also by American passengers.
The Flamenco made 11 departures from the German port of Kiel alternating a one week Baltic itinerary with a one week Norwegian fjords voyage.
The vessel repeated this year the same program and was based in Kiel from 12 of June to the 28 August.
Then in the early autumn, she comes back to the Mediterranean to make some singular voyages: the longest is a 17 day cruise Genoa-Dakar-Genoa, but also sails to new cruise ports in the Mediterranean, such as Tartus and Beirut.

Conclusion
The Flamenco is claimed to be one of the finest of the first generation of cruise ships which are sailing the European waters.
I think so as well, and that she will be improved thanks to the Festival maintenance and onboard service.
Her interior design and decor are also just suited for European tastes like the nautical environment that one can breath on board far different from the floating hotel experience on the bigger cruise ships.
She is a good ship for families, and Festival is marketing her as a destination oriented cruise ship with very actractive itineraries.
So with a superb crew and well planned itineraries the Flamenco isn't only a perfect mate for the Bolero and The Azur, but she is also a quality cruise experience, with excellent value for money.
Festival has now a heterogeneous fleet, with new brand ship such as the Mistral (and two planned for the next years) together with other thirty year old vessels.
To keep a high standard in the fleet, the investments in the old ships must be important.
If they mantains the Flamenco's standard high, I think that Festival Cruises will continue in the leadership of the European market well into the next century.
Flamenco

Delivered as Spirit of London in October, 1972, she has sailed worldwide under different companies and names and in February 1997 she became Flamenco for Festival Cruises

by Arturo Paniagua Mazorra (19 Oct., 1999)

The Origin
The ship was laid down as yard no.290 by Cantieri Navali del Tirreno e Riuniti S.p.A. of Genoa, the second of a two cruise ship order for Klosters Rederi A/S, on behalf of Norwegian Caribbean Lines.
However, in the second half of 1970 the shipyard encountered financial difficulties and was taken over by the Italian Government (IRI group).
As it was believed that this order would result in heavy losses, IRI cancelled the contract.
Protest by the Norwegian Governement meant only one of the ship order being cancelled.
But later developments resulted in the second ship being also built, and in the first months of 1970 she became ready for sale and P&O bought the partially completed liner on 30 March, 1971.

The "Spirit of London"
She was sent down the slipway on the 11 May, 1972 and she was delivered as "Spirit of London" on 11 October, 1972 becoming the first diesel powered P&O's liner.
By purchasing into an advanced newbuilding program, P&O was able to dramatically reduce the necessary time to introduce new tonnage of its own into the market place, at a time when demand and competition dictate the introduction of new tonnage without delay.

The Sun Princess
For two years she cruised to Canada and Alaska in the summer, to Mexico in the winter as a P&O ship.
After a charter to West Line in the summer of 1974, and following the aquisition of Princess Cruises by P&O in August that year, Spirit of London was transferred to the Princess fleet, and renamed Sun Princess.

The Love Boat Fleet
That year P&O also purchased two cruise ships, the Norwegian owned Sea Venture and Island Venture.
They were soon renamed Pacific Princess and Island Princess and form, with the Sun Princess, the Love Boat fleet, the germ of the third cruise company today.

Her Original Design
The vessel was designed by Knud E. Hansen, a well known Danish naval architect that had worked before on the three previous Kloster's cruise ships.
The Spirit of London was a typical first generation cruise ship, designed to carry 874 passengers in one class, though she normally transports only 750 in 381 cabins, and 323 crew.
Accommodation is in single, double and some four berth cabins, each with private facilities, and shower or bath.
They are also provided with air conditioning, radio, telephone and TV, ideal for week long voyages.
P&O decided to dedicate this vessel to the American tourists on the theme of its name "Spirit of London".
For this reason, all public rooms and passenger spaces have been allocated London names, and the interior design and decor (designed by Neville Ward) have been used to accentuate the theme.
The Spirit of London was a vessel of striking appearance, with a clipper stem, cruiser stern, and a straight funnel, and presented some very interesting novelties:
1. She was the first P&O's passenger ship built for short cruise holidays. She was also their first diesel powered passenger ship and her first uni-fuel ship.
2. The lifeboats were located in two-deck high side recesses. This arrangement means that life boats are nearer the water line and this allows more valuable upper deck space. To protect passengers from the wind over these decks glass wind deflectors have been strategically located.
3. On this ship, P&O installed her first on board incinerator. Refuse is fed to the incinerator by a system of trunking extending through all decks. She was one of the first "green" installation, today common to all cruise ships.

The End of her Princess Days
For more than fourteen years, Sun Princess cruised the Caribbean, the Mexican Riviera and the cold waters of Alaska.
But in July 1988, P&O bought SITMAR. The $210 million deal, headed by the P&O Chairman, Lord Sterling, was acknowledged as a considerable bargain which immediately strengthened Princess Cruises with three ships, which were soon renamed Fair Princess, Dawn Princess and Sky Princess.
The main interest of P&O in the purchase was the newbuilding program of SITMAR.
P&O had not ordered any fourth generation cruise ship, while their principal rivals, Carnival, RCCL, were already operating new units of 70,000 grt and 1,000 cabins.
The only option for P&O to stay within the big cruiseship owners was to merge with one of their competitors.
These three SITMAR newbuildings were somewhat better than its existing fleet mates, and clearly compatible with the P&O fleet.
The Sun Princess, with her first generation cabins became surplus to requirements.

The Starship Majestic
So, on 22 September, 1988 the Sun Princess was sold to Noel Shipping Ltd., a Bahamian subsidiary of Premier Cruise Line.
She was renamed "Majestic", but after a $6 million refit in Lloyd Werft shipyard, she was renamed Starship Majestic.
The ship was fitted with additional twin folding bunk beds in many cabins, as Premier was a family oriented cruise line.
In early 1989 she began her new role as a short cruise ship from Port Canaveral to the Bahamas.

In Ukranian Hands
In the firts months of 1994, the British based, Ukranian owned operator, CTC Cruise Lines looked for an additional cruise ship to cover the increasing demand for their competitively-priced cruises.
The Starship Majestic, which in those days was based in Tampa, met all their requirements and in July a bare boat charter was signed with Premier Cruise Lines, with the delivery planned the following year.

The Southern Cross
In February 1995, the ship sailed from the Caribbean to Birkenhead in order to be refitted by Coast Line.
Her casino was reduced in size to create a new Verandah Lounge, a library and a bar.
On 7 March she was renamed Southern Cross in Tilbury by Gloria Hunniford and later she sailed her maiden cruise, a 38-day voyage to the Caribbean.
All her 1995 summer cruises were based in Tilbury, but in September she made several cruises from other British ports, such as Greenock, Liverpool and Bristol.
Late in autumn she sailed to Australia.
On 10 May 1996, the Southern Cross began her repositioning cruise back to Britain.
In Australia the ship received an inadequate or non existent maintenance.
CTC disappeared in the fall of that year, affected by the crisis of her former Soviet owners, as well as by the presence of new cruise operators such as Airtours, Thomson, Direct Cruises, etc. in the British market.

The Third Festival Ship
On 19 December 1996, Premier Cruises sold the ship to Bowyers Maritime Corporation but she was resold as early as 15 January 1997 to her present owner, Festival Cruises, for $25 million, with delivery late that year.
In February, this Greek company announced that she will be renamed Flamenco.
The technical condition of the ship was very bad, and the Southern Cross due to problem in the fuel tanks was stopped in Bergen on 6 June 1996 by the Authority.
After her third CTC summer European season, she was delivered in Genoa on 16 October, 1997.
Immediately she sailed to Piraeus to begin a $9 million 45 day refit to meet the Festival standard.

Festival Cruises
Festival Cruises, marketed as First European Cruises in USA, is a Greek owned company founded in 1993, but has her origin in the 50 - year old Poulides group.
The Flameco was very compatible in capacity, speed and installation with the two other ships of the Festival fleet.
They were also two first generation converted cruise ferries: "The Azur" and the "Bolero".
All three are cruise ships with 15,000 TRB, 700 passengers and approximately 350 cabins. The Ukrainians didn't spend almost no money on the ship and the work to be done was very important.
The overall responsibility for the Festival's refit was given to A&M Katzourakis, the well know Greek architect, so Festival ensured a design continuity in her fleet.
The result was excellent, and the ship recovered the standard and look of her Princess days.

For further information: Festival Cruises
In the series on ‘The Rise & Fall of’ we are looking at Festival Cruises, whose collapse is the most recent, declaring bankruptcy in 2004. If you used to work for Festival Cruises or had been on a Festival Cruise please comment below, send us an email (Liam@Crociere.co.uk) or contact us onTwitter & Facebook.
In 1992 George Poulides founded Festival Cruises, it started services in 1994 with The Azur, which had been acquired from Chandris Cruises, This was followed by Bolero and with continued success the company added Flamenco to the fleet in 1998.
In 1999 the company added Mistral, its first new build, at a cost of $240 million. The ship was built at the same yard as the Normandie & Queen Mary 2, Chantiers de l’Atlantique in St.-Nazaire, France.
The ship was built as part of a strategy to locate the company in the middle of the cruise market, just above Royal Caribbean, but below Celebrity, with a distinctly European flavour, the company was not allowed to operate in the United States under the Festival name, 
as it was deemed to be too similar to Carnival, so the company traded as First European in America.
Following on from Mistral, two slightly larger improved sister ships were ordered for delivery 
in 2001 & 2002, to be known as European Stars and European Vision. 
These ships features more balcony cabins, but, like Mistral were never going to win a beauty contest!
This would give the company three large new ships, in the growing European market. 
Upon delivery the older ships in the fleet were chartered out, making sure the brand had a solid identity, two further options for Mistral class ships were passed on, later being picked up by MSC Cruises, becoming MSC Lirica and MSC Opera (We have toured MSC Opera here)In May 2000 P&O announced plans to acquire Festival Cruises for $600Million, who would join P&O Cruises, Princess Cruises, Swan Hellenic and Aida as a European brand. 
However two months later the merger plan was dropped, due to the low value of cruise shares at that time.
Also joining in 2002 was ‘the ship that sank the Andria Doria’ the former Stockholm, now named Caribe, this ship is regulary forgotten as operating for the Festival fleet, she sailed out of Havana. Now this ship operates for Classic International Cruises as Athena, and is one of the oldest operating cruise ships in the world. This could surely have only confused the Festival cruises product.
During 2003, an interesting concept was launched between Festival and Hilton, where there would be 25 ‘Hilton Suites’ on its new builds, these would feature butlers who had been trained by Hilton, and the suites would contain Hilton branded amenities. The idea being that the line could use a trusted brand to expand further into the America market.

In 2004, Festival Cruises ships were arrested, and the battle lines were drawn for a complex bankruptcy, drawn out over five months. During this time Royal Caribbean, who had lost out to Carnival for P&O Princess PLC, were linked to takeover the company. The ships were arrested as Alstom (owners of the shipyard) claimed Festival had broken its
contractual financial obligations.
The company made a series of announcements that operations would restart, but slowly, one by one its offices were closed and the ships auctioned off. The company even attempted to relaunch with just its new ships, Mistral, European Stars & European Vision. In July 2004 MSC acquired European Stars & European Vision, to join sister ships MSC Lirica and MSC Opera. European Stars is now MSC Sinfonia. European Vision now operating as MSC Armonia. Mistral was sold to a group of French investors, who have chartered her to Ibero cruceros now named Grand Mistral.
The company, like a lot of cruise industry failures, went too big too fast. If acquired by P&O it is likely the company would still be operating. Of most cruise lines which declare bankruptcy, I think this one has probably gotten the closest to success due to its modern ships, ironically it was paying for these modern ships that caused their collapse.
Did you used to work at Festival Cruises, do you have any memories of being on Festival?
Please get in touch; You can comment below, Use Facebook, Twitter or Email us.

If you liked this article you may like;
- The Rise & Fall of : Premier Cruise Line - The Rise & Fall of : Regency Cruises

Thanks,
Liam
- Liam@Crociere.co.uk
- Our Facebook- Our Twitter
Links
- Festivals Fuzzy Future – News article during bankruptcy
- Postcards of the Festival Fleet- Festival & Hilton News Article
- MSC Opera Visit
- P&O + Festival Merger cancellation

SS Amerikanis

DE Amerikanis start zijn leven als Kenya Castle .
Allereerst de feiten over de SS Amerikanis.
SS Amerikanis
Bron Wikipedia,





klik hier voor het hele artikel

loopbaan
Naam SS Amerikanis
Eigenaar Union-Castle Line (1952-1967)
Chandris Lines (1967-2000)

Rederij
Union-Castle Line (1952-1967)
Chandris Lines (1967-1980)
Costa Lines(1966-1983)
Chandris Lines (1984-1996)
Feiten
Kiel gelegd 1957 Scheepswerf Harland and Wolff, Belfast, Northern IrelandTe water gelaten 23 juni 1959
Maiden voyage: 18 augustus 1960
gedoopt als Kenya Castle gesloopt in 2001
Algemene feiten
Tonnage: 17,041 gross register tons (GRT)
Lengte 576 ft (176 m)
Breedte 74 ft 3 in (22.6 m)
Snelheid 17.5 knots (32.4 km/h) (service speed)
Capaciteit 920 (van 1967)

De SS Amerikanis was een passagiersschip-een schip dat passagiers vervoerde van Engeland naar Afrika -en werd later en cruiseschip.
Hij werd als Kenya Castle gedoopt..Door de Union-Castle Line.
De Kenya Castle had twee zusterschepen: De Rhodesia Castle en de Braemar Castle
Cruise geschiedenis.
De Kenya Castle deed enkele jaren dienst rondom Afrika en werd in 1967 door de Chandris familie gekocht (nu Celebrity Cruises) Ze werd gerenoveerd en de passagiers capaciteit werd daardoor uitgebreid naar ongeveer 920 (een klasse ) Ze werd enigszins beroemd als het eerste passagiersschip met een televisie in elke hut, De Amerikanis maakte vele jaren een trans-Atlantische oversteek voor haar vertrek naar de Caribbean, Bermuda, New York routes. Ze werd geleend aan Costa Cruises (schip was nog steeds van Chandris) van 1980-1984. Na het verkrijgen van de beroemde Chandris "X" op de pijp deed ze nog twaalf jaar dienst.
In 1996 was ze in Griekenland, waar plannen over haar toekomst werden gemaakt
Er gebeurde echter niets en in 2000 of 2001 werd ze als schroot verkocht In 2001 ging de Amerikanis op weg naar Alang India om gesloopt te worden.


Verhalen over de Amerikanis
Jane Goodall
Neil Farmer
Carol
Shirley and Johnny

MS Vacationer

01-06-2009
Op Kustvaartforum komt 'Zeekastelen dit verhaal tegen dat we de oprechte 'Vacationer'liefhebber niet mogen onthouden!
Nog veel meer foto's , vragen en antwoorden. Maar de hamvraag; Hoe heet de Kapitein die staat op de foto in Toulon?
Dat weten we inmiddels het is Piet Buitelaar.
Mail als je nog meer over dit voor Nederland legendarische cruise schip weet!

27-05-2009

Dat heb je als je je zolder opruimt, kom je nog eens onverwachte zaken tegen. Wat was er gebeurd? Op Sardininïe zouden we een week blijven en daar de luxe genieten van een mooi hotel waar ook allerlei beroemdheden zouden overnachten. Duur, maar voor die ene week hadden wij zoiets van -het moet maar kunnen-. Het hotel waar we na een uur per taxi door de maisvelden werden afgeleverd was echter heel wat anders dan dat wat wij mochten verwachten. Een soort boerenschuur, toilet buiten tussen het mais, geen stromend water en tot overmaat van ramp geen electriciteit, waardoor er geen thee of koffie was te krijgen laat staan een andere of alcoholische versnapering! Na één nacht slapen besloten we terug te gaan naar de boot. Daar kon weer van alles geregeld worden. "Kom maar bij ons", sprak de kapitein, "je gaat gewoon weer met ons mee verder. Alleen, de boot vertrekt op 12 uur stipt, want dan komt de loods aan boord". Eén van ons moest dus terug naar het hotel de koffers ophalen en uitchecken. Maar daar was maar anderhalf uur voor beschikbaar. De chauffeur in de taxi sprak geen engels en ik geen italiaans. Probleem! El barco a media hora probeerde ik nog, maar dat leek natuurlijk nergens op. Kleren in de koffers gestopt, terug en maar op dat horloge kijken en de chauffeur aanmoedigen alle regels te overtreden. Bij de laatste toet van de boot zette ik voet aan boord, op de valreep gehaald! De gasten die ons die morgen voor een week hadden staan uit te zwaaien verwelkomden ons met een breed: "Vliegt dat om hé zo'n week", en ook het feit dat onze pyama's waren achter gebleven in het hotel gonsden over het dek! Net een klein dorp, zo'n schip.
Daarom dus dat we gevraagd hadden die hotelkosten terug te betalen, wat ook heel keurig door Vacation Liners werd afgehandeld. Goed schip, goede service. Maar wie weet nu toch de naam van die kapitein van toen? Laat het Zeekastelen even weten!

Schip: VACATIONER
Eigenaar : Vacation Line B.V., Rotterdam
Beheer : Belair B.V.
Werf : Werf "De Merwede" v/h van Vliet & Co. / 601
Bouwjaar : 1971
Indienst : 1982
Brt : 2430
Nrt : 2047
Draagv. : 1680
Lengte : 76,82 meter
Breedte : 13,06 meter
Holte : 7,50 meter
Vermogen : 1.800 pk
Snelheid : 12,5 knoop
Imonummer : 7038214
Roepsein : PIDP
Tewater : 18-11-1970
Laatst bekend: Coral Princess

Het begin





De Coral Princess wordt als laatste naam gegeven aan de Vacationer. De plaatjes en afkomst van deze Coral Princess laten naar mijn bescheiden mening een ander schip zien. Of toch niet? Wie helpt?
Een foto van de oude werf 'Welgelegen' te Harlingen waar de Vacationer in de jaren 80 tot Cruise schip werd herbouwd.




Waar gingen we naartoe? Naar de Middenlandse Zee, Cruisen in de Zon. Start in Toulon, dan door naar Palma de Mallorca, door naar Menorca, verder naar Sardinië en
Corsica en tenslotte weer afmeren in Toulon. Met de bus naar Nederland.
De Cruise start op 21-07-1983 en duurt met onderbrekingen op Mallorca, Sardinië en Toulon tot 20-08-1983.




De Vacationer na de verbouwing te Harlingen in 1982 bij aankomst te Delfzijl.




Doorstart en einde.

via kombuispraat leren we het volgende 

VACATIONER
Eigenaar : Vacation Line B.V., Rotterdam
Beheer : Belair B.V.
Werf : Werf "De Merwede" v/h van Vliet & Co. / 601
Bouwjaar : 1971
Indienst : 1982
Brt : 2430
Nrt : 2047
Draagv. : 1680
Lengte : 76,82 meter
Breedte : 13,06 meter
Holte : 7,50 meter
Vermogen : 1.800 pk
Snelheid : 12,5 knoop
Imonummer : 7038214
Roepnaam : PIDP
Tewater : 18-11-1970
Proefvaart: 00-02-1971
Indienst : 05-03-1982

Eerst:
1971 / Kieler Förde
1971 / Craigavon
1972 / Kieler Förde
1972 / Nassau
1978 / Nassau I
1980 / Nassau

Mutatie:
1986 / CARIB VACATIONER
Exploitatie Maatschappij Kuminaine B.V., Willemstad/NA
1994 / CARIB VACATIONER
Cariva Inc. N.V., Willemstad/NA

Bijzonderheden/historie:
1982 verbouwd van containerschip tot cruiseschip bij Scheepswerf Welgelegen B.V., Harlingen
30 juni 1986 te Delfzijl executoriaal verkocht aan Nederlandse
Scheepshypotheekbank
volgens Loyds is dit de eigeaar:

Company Full Name Cariva Inc NV
Company Short Name CARIVA
Address Pietermaaiplein 23, Willemstad, Curacao, Netherlands Antilles.
Location Netherlands Antilles
Company No 1198871
Phone Web
Fax Email


Vessel Name CARIB VACATIONER LR/IMO Ship No 7038214 Call Sign PJCY
Flag Netherlands Antilles Port of Registry Willemstad Status In Service / Commission
Official No 1986-C-1113 Group Beneficial Owner Unknown Location
MMSI No Shipmanager Cariva Location Netherlands Antilles
Shiptype Passenger/Cruise Operator Cariva Location Netherlands Antilles
IMO Company No (DOC) 9991001 DOC Company Unknown Location
IMO Registered Owner No 1198871 Registered Owner Cariva Location Netherlands Antilles




Commercial History
Date Name Flag Owner Country Operator Country Manager Country Registered Owner Country Sale Price US$
1994-99 Cariva Netherlands Antilles
1994-99 Cariva Netherlands Antilles
1994-99 Cariva Netherlands Antilles
1989-06 Unknown
1986-00 CARIB VACATIONER
1982-00 Vacationer
1980-99 Netherlands Antilles
1980-99 Kuminaine Exploitatie Netherlands Antilles
1980-00 Nassau
1978-00 Nassau I
1972-00 Kieler Forde
1972-00 Nassau
1971-00 Kieler Forde
1971-00 Craigavon

Verkocht en toen wat? Toch de Coral Princess? Dan werd zij de Universal Summit in 1990. Veranderde weer van naam van Cora Princess naar Millennium Queen in 1999. Ze deed korte Casino-gok-reisjes in de Oost en werd in 2000 opgelegd in Malaysia. Ze werd tot schroot verwerkt in Alang in 2001. Of het echt de Vacationer betreft moet worden uitgezocht. Is de Vacationer schroot? De tijd en internet zullen het leren! Zeekastelen wacht uw antwoord af!

Reiskrant VAKANTIE PLANNEN Met de Vacationer kan ook de gewone man zich een luxe zeereis veroorloven door NICO VAN DER ZWETSLOTENMAKER EEN CRUISE VOOR JAN MODAAL


D MALAGA, zaterdag E CRUISE, het luxe zeereisje, is allang niet meer het exclusieve brokje lekkers van lieden wier bankrekening het begrip van normale mensen vele cijfers te boven gaat. Ook in dit bedrijf voltrekt zich de kentering om eveneens de zogenaamde lagere rangen van de maatschappij eens voor een schappelijk prijsje in de boot te nemen.


.Vooral Oosteuropese ondernemingen zijn zo dol op onze harde valuta dat ze de concurrentie graag aandurven. Maar ja, een Russisch sprekende kapitein is niet ieders ideaal van zonder taalproblemen vakantie vieren. Men ziet graag een rondborstige Hollandse zeeman op de brug die over 'oorlam' spreekt als hij een borrel bedoelt en van 'raasdonders' rept terwijl de landrot meent capucijners op zijn bord te vinden. •„Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg," is een goed vaderlands gezegde, al heeft het wel even geduurd voordat deze kreet een beetje aansloeg in het cruisewereldje, dat het levenslang leek te kunnen uithouden op het recept van iedere avond een andere smoking en de kapitein in gala-uniform als opener van het bal met de dames in het lang. Dat kan nog wel, zulke cruises zijn er nog steeds en er is niks op tegen ook, behalve dan dat er aan deze dagelijks terugkerende verkleedpartij een prijskaartje hangt waarvoor de gemiddelde toerist vijf keer twee weken naar Spanje kan. Een cruise beneden de duizend gulden. Het valt moeilijk" zo'n wens in de dikke stapels folders en brochures staande te houden. Want wat is vandaag nog een één met drié nullen als je je al reizend op 'de Middellandse Zee een wéék eens helemaal wilt laten verwennen? En toch kan het. Zelf meegemaakt vorig jaar. Met het Nederlandse motorschip Vacationer. Vertrek uit Malaga en dan via Gibraltar, Portimao, Sevilla en Tanger weer terug. En omdat het toen allemaal nog een beetje op gang moest komen was bij de prijs van ƒ 999 de vliegreis nog inbegrepen ook. Dit jaar, nu de reisorganisatie NRV Holiday zich met het wel en wee van de Vacationer heeft belast en zelfs plannen heeft voor de bouw van nog zo'n schip, wordt het drukker

Vakantie per cruise? Dat leek., alleen iets voor de upper ten, de, high society, de beautiful people. De rijkelui, dus. Maar net als bij tennis, golf en hockey heeft de nivellering toegeslagen. Ook voor Jan met de pet is er nu een cruise. Een
Nederlands schip is beschikbaar: de Vacationer. Onze verslaggever vond het buitengemeen 

gezellig.
■ Met het Nederlandse motorschip Vacationer kan tegenwoordig een goedkope cruise worden gemaakt. Vertrek uit Malaga en dan via Gibraltar, Portimao, Sevilla en Tanger weer terug. ■ Twee Rotterdammers zorgen in ruil voor een gratis reis voor de muzikale bijdrage. Vervolgens gaat zelfs de kapitein arm in arm met het gewone volk.

Gezellig
Maar ik stak van wal voor nog geen duizend piek en met een dertig koppen tellende bemanning die slechts voo»- veertig passagiers had te zorgen, zodat we bijna een op een liepen om in autotermen te spreken. Kan dat echt wat wezen? Een cruise voor die prijs? Dan zal er wel van alles aan mankeren. Mis, er mankeert niets aan. Ik heb het nog nooit zo gezellig gehad. Het is heel wat anders om met de kapitein 's middags om vijf uur aan de bar rustig een slok (slechts ƒ 1,75 trouwens) te drinken dan zo'n functionaris slechts van afstand te kunnen waarnemen als een soort verveeld kroonjuweel dat bij iedere maaltijd of danspartij verplicht moet schitteren. Of gasten bij zijn tafel moet laten aanschuiven, omdat het geloof ik een hele eer is als je tegelijk met zo'n hoogwaardigheidsbekleder een vorkje mee mag prikken. Dat is op een chique cruise lang niet voor iedereen weggelegd. Zelfs een kapitein heeft nu eenmaal een beperkte eetlust en het is dus zaak de disgenoten naar belangrijkheid mondjesmaat te selecteren. De kapitein van de Vacationer pakt het heel anders aan. Reeds bij de eerste maaltijd verzamelt hij het kleinste grut om zich heen dat eerst allemaal om de beurt een paar minuten zijn pet wil dragen, ook al heb ik wel eens gehoord dat zulks aan tafel minder gepast is. En dan vertelt hij kennelijk boeiend over wat hem allemaal in zijn zilte bestaan is overkomen, want wie verre reizen maakt kan veel... enfin. De kinderen hangen aan zijn lippen en wat misschien nog belangrijker is, de ouders hebben rust. En daar schijnt het bij vakantie toch allemaal om begonnen te zijn, dacht ik. De maaltijden zijn trouwens goed, degelijk, zonder flauwekul. Ik heb ze aan boord van schepen met vee! meer pretenties wel slechter gehad. .

Geld zie je niet of nauwelijks omgaan op de Vacationer. ledereen stort aan het begin van de reis een bepaald bedrag waarop een kaart met — dit tegoed wordt verstrekt. Bij aankopen aan de bar of in de scheepswinkel wordt het bestede bedrag automatisch afgeschreven en als je het" nulpunt weer bent gepasseerd, word je gewaarschuwd. Dit simpele systeem zorgt ervoor dat je niet steeds geld op zak hoeft te hebben of na hoeft te denken over de fooi. Dat kan na afloop — als | alles in orde is bevonden — ? altijd nog wel. Open is de bar van de Vacationer vrijwel altijd en ook de winkel werkt niet echt met vaste tijden. Als je toevallig een tube zonnebrandcrème nodig hebt kan je die altijd ; wel krijgen. Het luistert hier gelukkig allemaal niet zo nauw als op de drijvende zeekastelen waarop je soms een soort spoorboekje moet hebben om op de hoogte te blijven van de openingstijden van het een en ander. Dat de stemming aan boord . van de Vacationer, geschikt voor zo'n 160 gasten, met het woord gemoedelijk het best. wordt gekenschetst, had u inmiddels wel begrepen. Een stukje levende muziek (ik kan aan die uitdrukking maar niet wennen: alsof er ook dode muziek zou bestaan) is er altijd wel aan boord en in mijn geval betreft het twee Rotterdammers die op deze manier met hun dames hun vakantie verdienen. Zo gaat het trouwens op alle cruise-schepen. De mensen die de gasten bezig moeten houden doen het in ruil voor een gratis reisje. Zo wast de ene hand de andere. Een zwembad: u denkt natuurlijk dat zo'n omgebouwde auto-liner als de Vacationer geen zwembad zou hebben. Is er óók. Klein, maar. dat is het altijd op een schip en het gaat tenslotte maar om een frisse duik. Wie kilometers aan een stuk door wil zwemmen, moet maar overboord. Trouwens, de Vacationer meert op zijn tocht bijvoorbeeld ook in het Portugese Portimao, waar riant aan het strand kan worden gelegen . en gezwommen. Gibraltar is een interessante apenrots die je nu eenmaal gezien moet hebben en één bezoekje aan hartje Tanger is eigenlijk zat., i Al zijn er overal excursies natuurlijk. Vooral die in Sevilla is de* moeite waard. Een historisch gebeuren. En warm dat het daar kan zijn. Geen wonder, dat deze stek de braadpan van Europa wordt genoemd. Op de pleinen zijn veel duiven' die op je hoofd willen gaan zitten (als ze het daar bij laten tenminste) en de oude gebouwen worden bewaakt door: soldaten die er wat landerig bijstaan. Je kan zo zien dat het weinig te betekenen heeft. als het echt menens wordt. I
Geduldig
De Vacationer wacht geduldig. Het is ook mogelijk hem gewoon te laten wegvaren. NRV Holiday heeft in iedere plaats hotels en appartementen beschikbaar, zodat je het kan regelen dat het schip je na een of twee weekjes weer oppikt. Niet dat je het gauw benauwd krijgt in je hut, want ook die is prima en van alle sanitaire gemakken. voorzien. En op de laatste avond de kapitein dan toch vragen of u misschien een colbertje hebt meegenomen. Zeer nadrukkelijk, het hoeft niet. Avonds blijkt dat vooral de dames toch wel op zo'n feestelijk afsluitertje hadden gerekend. Al was het voor mij op eerlijke en simpele manier « feestelijk genoeg.